…..en dan loopt hij weg. Ik voel me een beetje stom. Ik sta daar, in zijn huis, zonder kleren, tegen de deur aan, mijn handen boven mijn hoofd gestrekt en mijn benen iets uit elkaar. Mijn billen steken een beetje uit. En waar is hij? Het duurt een paar seconden voordat hij terug achter mij staat. Hij is even water gaan halen voor ons, voor de dorst.

Ik heb het een beetje koud gekregen en dat ziet hij, ik ben bedekt met kippenvel. Hij geeft een tik op mijn billen… en nog een. Daar schrik ik een beetje van. Dat heeft hij nog nooit zo gedaan. Het doet geen pijn, maar ik ben het niet gewend en ik vergeet dat ik het koud begon te krijgen.

Met 1 beweging is de deur naar zijn slaapkamer ineens open. Hij duwt me naar binnen. Het is heel erg donker in zijn kamer. Ik zie bijna niets. Hij brengt me naar zijn bed en draait me om. Hij kust me, het is een lange zachte kus en ik bedenk me hoe heerlijk ik het vind om met hem te zoenen. Zijn lippen zijn zacht, zijn tong duwt zichzelf subtiel naar binnen. Hij zakt iets door zijn knieën, hij is zoveel langer dan ik. Ik leg mijn armen om zijn nek, zijn mond vindt zijn weg naar mijn oor, hij blaast er zachtjes in, ik slaak een diepe zucht van tevredenheid. En voor het eerst deze avond voel ik een beetje spanning van me af glijden. Hij is zo heerlijk warm. Ik voel zijn spieren spannen onder zijn shirt.

Ik laat m’n handen zakken naar de onderkant van zijn shirt, ik wil zijn huid op mijn huid voelen. Maar als ik zijn shirt omhoog wil schuiven pakt hij m’n handen bij m’n polsen beet. Hij zegt niets, maar ik weet voldoende. Eigen initiatief is vanavond niet toegestaan. En het is oké als ik vanavond even niet hoef na te denken, als ik gewoon alleen maar mag beleven en doen wat me wordt opgedragen.

Hij geeft me een zetje en ik val achterover, zo in een heerlijk donzen dekbed. Hij heeft net schone lakens op zijn bed gelegd ruik ik, lekker fris. Even voel ik een rilling, zijn raam staat open en ik voel de wind over mijn lichaam gaan. Mijn tepels staan gelijk weer overeind. Hij ziet het, buigt over me heen en neemt één tepel in zijn mond en één tepel tussen zijn vingers. hij zuigt en hij draait, hij wisselt. Aaah….ik vind het heerlijk wat hij doet. Hij kust me weer. Iets resoluter dan eerder. Bijna hard. Hij pakt wederom mijn polsen en brengt ze boven mijn hoofd. Ik moet mijn ogen dicht doen.

Hij heeft een en ander voorbereid hoor ik. Ik hoor iets, ik denk dat het van stof is. Dat klopt hij legt iets over mijn ogen heen. Een lekker zacht stofje dat mijn ogen bedekt. Niet strak, precies goed. Aan de achterkant zit elastiek en hij schuift het over mijn achterhoofd. Dan hoor ik hem weer iets pakken, ik kan het geluid niet thuisbrengen. Maar als hij mijn linker pols pakt en er iets omheen doet weet ik dat het beklede handboeien zijn. Ik voel iets van weerstand van binnen. Hij weet dat ik moeilijk de controle uit handen geef. Ik heb opties nodig om me prettig te voelen. Maar als hij me vast maakt aan het bed, heb ik geen opties. Dan lig ik vast. Ik raak een beetje in paniek. Ik wil hem  heel graag mijn vertrouwen geven, maar kan ik dat ook? Hij voelt die weerstand ook als hij mijn rechterpols vast maakt aan het bed.

Ik wil iets zeggen, ik wil iets roepen, hij ziet welke strijd er zich in mijn hoofd en mijn buik afspeelt. En precies op het moment dat ik mijn mond open om iets te roepen worden mijn woorden ‘in de kiem gesmoord’ door zijn kus. Zo ben ik nog nooit gekust door hem. Hij kust me vol overgave, zijn lippen, mijn lippen, zijn tong, mijn tong, alsof er niets anders is, alsof het altijd zo geweest is. Er lijkt geen einde aan die kus te komen. Er is alleen maar hij, ik en deze fantastische hete kus. Zijn handen gaan over mijn hele lichaam. Ze zijn warm en sterk, ik voel ze overal. 

Overal??? Maar dat kan niet, realiseer ik mij ineens. Hoe kunnen zijn handen overal zijn?? Ik ben terug op vaste grond. Zijn handen kunnen niet overal zijn. Het zijn niet alleen zijn handen. Ik raak een beetje in paniek. Ik zit vast, ik kan geen kant op. Ik ben naakt en ik ben niet alleen met hem. Ik ben in een compleet andere wereld, ik ken deze wereld niet. Ik wil hem zien, ik wil hem aankijken, ik wil dat hij me vraagt of het oké is. Maar ik zie niets…...

Geschreven door Dames D'argent