Buiten mijn comfortzone (3)

Hij kent me goed, hij merkt dat ik in paniek ben. Hij begint zachtjes tegen me te praten. Ik voel één hand op mijn hart, de ander streelt mijn gezicht. Hij sust me en zegt me mijn ademhaling aan te passen aan de jouwe. En langzaam ebt de paniek weg. Ondertussen strelen 2 handen mijn benen, zacht en teder. Alsof ze me gerust willen stellen. Hij geeft kusjes op mijn gezicht en fluistert in mijn oor “ben je oke?”  Ik mag niets zeggen …….

Ik weet het niet, er gaat van alles door me heen. Ik ben bang, maar tegelijker tijd ook opgewonden. Ik ben nieuwsgierig, maar ook onzeker. Ik weet dat dit is wat ik heb beloofd. We hebben het goed doorgesproken. En ik wil het hem heel graag geven, maar ik ben ook ongerust. De handen die mijn benen streelden hebben hun weg omhoog gevonden. Ze strelen mijn buik, mijn borsten, mijn schouders en weer mijn borsten. De handen zijn net als die van hem, zacht, sterk en ze weten hoe ik het fijn vind om aangeraakt te worden.

Mijn hoofd vult zich met vragen. Ik wil toch weten wie het is, ik wil hem zien. Maar we hebben afgesproken dat dit iets éénmaligs is en dat ik niet zou weten wie het is. Dat was notabene mijn eigen verzoek. We hebben ook afgesproken dat als ik toch zou willen weten wie het is, dat hij het niet zal zeggen. En diep van binnen weet ik ook dat dit het beste is, dus ik vraag niets. Ik besluit het over me heen te laten komen. Ik haal diep adem, door mijn neus in, door mijn mond uit. En precies op dat moment geeft hij me een kus en zegt: "dank je wel schat."

Dan gaat hij achter mij zitten, tussen mijn armen door en hij trekt me iets omhoog. Zijn lange benen liggen langs mijn benen. Ik laat me door hem leiden en ik leun tegen hem aan. Hij heeft zijn shirt uitgedaan, ook zijn spijkerbroek voel ik. Zo met hem achter me voel ik me veilig. En opgewonden door de aanraking van zijn huid tegen mijn huid, maar ook bij de gedachte aan wat er gaat komen. Hij zegt met zijn mooie diepe stem: “laat je maar gaan, je mag er van genieten, als jij geniet, geniet ik ook. Ik wil je zien genieten, ik wil zien hoe je gezicht steeds veranderd terwijl je aan het genieten bent. En ik wil je horen, ik wil horen hoe je geniet. We hebben alleen deze ene keer en ik wil alles van je zien.”

Ik voel zijn hoofd naast mijn hoofd, daardoor hoor ik zijn ademhaling. Hij is rustig, maar zo dichtbij dat ik ‘m in mijn oor voel. Alleen dat beneemt me al mijn adem. Dan schrik ik als mijn benen uit elkaar worden gelegd. Ik was voor 1 moment vergeten dat we niet alleen zijn. Hij strijkt met zijn hand door mijn haar, alsof hij me gerust wilt stellen.

Ik voel hoe de handen die niet van hem zijn langs de binnenkant van mijn benen, vanaf mijn enkels omhoog strelen. Heel licht, zo licht dat ik er bijna niet op kan wachten tot ze zijn waar ze naartoe gaan. Maar ze gaan niet tot helemaal boven, ze gaan gewoon weer terug naar mijn enkels. Ze pakken mijn enkels en duwen er zachtjes tegenaan, ik denk dat ze mijn knieën omhoog willen duwen, dus ik trek ze iets op. Ik schaam me een beetje, daar lig ik met mijn benen wijd, open zodat hij dat kan zien wat eigenlijk niet voor hem is. Open en toegankelijk. Er is niets dat hem tegen kan houden, mijn handen zijn gebonden en hij wil dit, dus het gaat echt gebeuren.

Geschreven door Dames d'argent